Każda podróż samochodem jest dla Ciebie stresująca z powodu choroby lokomocyjnej dziecka? Nie czuje się ono wówczas najlepiej, ma mdłości albo wręcz wymiotuje? Przygotowaliśmy krótki poradnik, w którym znajdziesz pomocne wskazówki. Piszemy między innymi o postępowaniu jeszcze w domu oraz o lekach na chorobę lokomocyjną dla dzieci. Wykorzystaj je!
Choroba lokomocyjna – co to jest, jakie są jej przyczyny oraz objawy?
Choroba lokomocyjna – nazywana też chorobą komunikacyjną, chorobą morską albo kinetozą – to zespół objawów pojawiających się u dzieci i dorosłych podczas podróży. Co ważne, może (ale nie musi) obejmować ona wszystkie środki transportu, a więc nie tylko samochody, lecz także autobusy, pociągi, statki i samoloty. Odczuwamy wówczas zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie, brak apetytu, zawroty głowy, nadpotliwość, szum w uszach, nudności, wymioty, Zwykle objawy te ustępują po zakończeniu podróży i nie powodują żadnych powikłań.
A dlaczego w ogóle się pojawiają? Chodzi o tak zwany chaos informacyjny powstały na skutek zaburzeń odczuwania ruchu przez różne zmysły. Nie ma zgodności między wzrokowym postrzeganiem ruchu a sygnałami odbieranymi przez znajdujący się w ruchu środkowym błędnik, odpowiadający za zmysł równowagi – oczami widzimy, że się poruszamy, natomiast błędnik informuje nas, że siedzimy w fotelu.
Leki na chorobę lokomocyjną oraz inne pomocne sposoby
Objawy choroby lokomocyjnej u dzieci są szczególnie nieprzyjemne, więc naszym zadaniem jest ulżyć mu w tym. W aptekach dostępne są różnego typu leki na chorobę lokomocyjną dla dzieci, wśród których wyróżniamy drażetki, tabletki, syrop oraz pastylki do ssania dostępne bez recepty. Zawierają one substancje antyhistaminowe, których zadaniem jest głównie powstrzymanie wymiotów, ale też uspokojenie organizmu i działanie przeciwalergiczne. Głównie jest to wyciąg z kłącza imbiru, dzięki któremu preparaty na kinetozę nie powodują ani otępienia, ani senności.
Wszystkie leki na chorobę lokomocyjną należy przyjmować je zgodnie z zaleceniami producenta, pamiętając o tym, by zażyć je odpowiednio wcześnie, około pół godziny przed planowaną podróżą. Dawkowanie również jest określone i dopasowane do wieku dziecka.
Jeszcze w domu zaś unikajmy przejadania się, spożywania ciężkostrawnych produktów, słonych przekąsek i gazowanych napojów. Tabletki na chorobę lokomocyjną warto wspomóc jeszcze innymi rzeczami: nie dajemy dziecku nic do czytania albo oglądania (tak by nie skupiało wzroku w jednym miejscu) ani też nie pozwalamy, by patrzyło na szybko zmieniający się krajobraz za szybą. Jak najwięcej natomiast rozmawiamy z nim, włączamy muzykę, uchylamy okna albo ustawiamy klimatyzację na niższą temperaturę, unikamy mocnych zapachów perfum oraz odświeżacza powietrza.
Alternatywą są też opaski uciskowe (akupresurowe, uciskają określone punktu na nadgarstku) czy zwyczaj zaklejania plasterkiem pępka. Nie zapominajmy o częstych postojach, a jeśli chodzi o komunikację zbiorową, to zawsze wybierajmy miejsca z daleka od kół (wtedy mniej kołysze).
Podsumowując, na chorobę lokomocyjną cierpią zazwyczaj dzieci między 2. a 12. rokiem życia. Często zaś wyrastają z niej już około 6. roku życia. Do tego czasu starajmy się jak najbardziej pomóc im złagodzić nieprzyjemne objawy i powstrzymać wymioty. Miejmy więc w domowej apteczce leki na chorobę lokomocyjną i opaskę uciskową, a także stosujmy się do wyżej opisanych wskazówek. Życzymy spokojnych podróży!
