Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest chorobą uciążliwą i przewlekłą, o nawrotowym przebiegu, charakteryzującą się stanem zapalnym i niemożliwym do opanowania świądem.
Dodatkowo skóra atopowa jest sucha, skłonna do podrażnień i ma nieszczelną barierę białkowo-lipidową. Lipidy chronią przed wyparowaniem wody, wnikaniem alergenów i substancji drażniących w głębsze warstwy skóry. Białka uszczelniają połączenia międzykomórkowe w naskórku oraz odpowiadają za prawidłowe nawilżenie skóry. W skórze u osób z atopowym zapaleniem skóry lipidów jest za mało, a białka naskórka są wadliwe.
Średnio dwoje na 10 dzieci choruje na atopowe zapalenie skóry. U 20% dzieci pierwsze objawy AZS wystąpią przed 6 miesiącem życia, kiedy dziecko jeszcze nie mówi, nie może się poskarżyć, ale niewątpliwie cierpi, bo zapalnie zmieniona skóra boli, sączy i swędzi.
AZS wywiera swoje piętno nie tylko na chorych dzieciach, ale wpływa na funkcjonowanie całych rodzin, ponieważ rodzice i najbliżsi bardzo przeżywają wygląd zmian skórnych dziecka, niepokoją się każdorazowym zaostrzeniem choroby oraz chcą mieć pewność, że postępują prawidłowo. Każde pogorszenie choroby przyjmowane jest jako porażka przez rodziców i prowadzącego lekarza. Dziecko z powodu dokuczliwego świądu wydrapuje się, jest rozdrażnione i nadpobudliwe. Największa pomoc i wsparcie ze strony rodziców dla dzieci cierpiących na AZS polega na wspólnej walce ze świądem, stanem zapalnym skóry oraz odbudowie prawidłowej bariery białkowo-lipidowej, a więc pielęgnacji skóry. Wspieranie dziecka w chorobie to pełne zrozumienie istoty choroby, która w związku ze złożoną patogenezą polega na wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków pielęgnacyjnych zmniejszających konieczność drapania.
Na AZS chorują także dorośli, ale odsetek zachorowań jest mniejszy i wynosi 1-3%, ponieważ większość dzieci wyrasta z objawów choroby po kilku latach. Należy jednak pamiętać, że skóra u osoby z atopią już zawsze będzie sucha i nadwrażliwa, i że wymaga pielęgnacji do końca życia.
