Kobiety doświadczają intensywnych emocji w czasie ciąży. Mężczyźni również, ale ich przeżycia wzmacniane są przez to, co dzieje się z partnerką.
Oboje są zaskoczeni, że nie mogą tego stanu kontrolować i podporządkować. Medycyna dzieli ciążę na trzy trymestry. W tych trymestrach pojawiają się charakterystyczne dla kobiet i mężczyzn przeżycia emocjonalne.
Pierwszy trymestr ciąży
Pierwszy trymestr to okres ciążowych humorów. Pojawia się ambiwalencja emocjonalna polegająca na radości, niedowierzaniu, niechęci itp. Stwierdzenie ciąży daje impuls do myślenia, pojawiają się wątpliwości, czy to dobry moment na ciążę. Jednocześnie zmiany fizjologiczne dają nieprzyjemne objawy i przenoszą się na obszar emocji. Kobiety często rozpamiętują, co robiły niedobrego, szkodliwego dla dziecka w okresie poczęcia. Zarzucają sobie niefrasobliwy tryb życia. Mają poczucie winy. Niektóre kobiety odbierają stan ciąży jako agresję wobec siebie i swojego ciała. Mają poczucie utraty atrakcyjności, rezygnacji z kariery zawodowej. Inna grupa kobiet boi się o wydolność swojego organizmu dla siebie i dziecka.
Dwoistość doznań od zachwytu po zniechęcenie, złość zazwyczaj towarzyszą niektórym ciężarnym. Stan ten jest dla kobiet nieznany, dziwny, zaskakujący, trudny do zaakceptowania. Racjonalna strona psychiki mówi, że kobieta musi przygotować się do zmiany, ma być odpowiedzialna, przewidująca. Natomiast emocjonalna strona psychiki mówi: „mam w sobie cudowne życie, dla którego jestem najważniejsza”. Lub neguje stan ciąży i istnienie dziecka.
