Stawy biodrowe noworodka i młodego niemowlęcia są delikatne i niestabilne.
W związku z fizjologiczną niedojrzałością różnych elementów anatomicznych stawu, tworzące je kości można stosunkowo łatwo przesuwać względem siebie. Gdy kości tracą ze sobą właściwy kontakt, staw nie rozwija się prawidłowo. Prawidłowa pozycja nóżek noworodka i niemowlaka, zapewniająca odpowiednie ułożenie kości tworzących staw biodrowy, umożliwia jego stopniowe dojrzewanie – w ciągu 1. roku życia staje się on mocniejszy i bardziej stabilny. Oprócz tej normalnej niedojrzałości u niektórych noworodków i młodych niemowląt występuje dodatkowo niedorozwój stawów biodrowych – tzw. dysplazja (w Polsce ok. 4% populacji w tym wieku).
Co to jest dysplazja stawu biodrowego?
Dysplazja stawu biodrowego to niedostateczny rozwój kości i innych elementów tworzących ten staw, a zwłaszcza zbyt płytkie i strome brzegi panewki („gniazda”) na kości biodrowej, w której jest umocowana kość udowa. Stan taki powoduje, że kość udowa, w miarę zwiększania się siły mięśni i ich napięcia, zostaje trwale wysunięta z panewki poza staw. Dochodzi wtedy do zwichnięcia stawu, które uniemożliwia dziecku prawidłowe chodzenie. Dziecko nieleczone lub leczone zbyt późno utyka, a jego chód przypomina chód kaczki. Dysplazja najczęściej jest jednostronna, choć może dotyczyć także obu bioder. Częściej rozwija się u dziewczynek niż chłopców.
Ryzyko wystąpienia dysplazji stawu biodrowego u dziecka jest większe niż przeciętne (szczególnie u dziewczynek), gdy:
- jego rodzeństwo lub rodzice mieli dysplazję stawu biodrowego,
- urodziło się z położenia pośladkowego.
Dysplazję biodra można skutecznie wyleczyć metodami nieoperacyjnymi, jeśli tylko zostanie ono odpowiednio wcześnie rozpoczęte. Zwichnięcie stawu biodrowego może wymagać leczenia operacyjnego oraz długotrwałego unieruchomienia dziecka w gipsie.Leczeniem omawianych chorób biodra powinien się zajmować ortopeda dziecięcy. Im później rozpozna się dysplazję lub zwichnięcie stawu, tym gorsze będą wyniki leczenia.
