Poprzez zmysł dotyku dziecko otrzymuje ważne informacje ze świata zewnętrznego – o tym, czy jest ciepło czy zimno, mokro czy sucho, twardo czy miękko.
Również poprzez dotyk rozpoczyna się kształtowanie poczucia bezpieczeństwa i bliskości. Nawet w późniejszym etapie, gdy dziecko zaczyna rozumieć nasze słowa, a potem samo komunikować werbalnie swoje potrzeby
i uczucia, dotyk pozostaje niezwykle ważnym sposobem kontaktu z drugim człowiekiem. Czyż my sami, będąc w okresie napięcia, smutku, żalu, niepewności, złości, lęku i innych negatywnych emocji towarzyszących nam w codziennym życiu, nie mamy potrzeby, aby ktoś nas po prostu przytulił, poklepał po plecach? Czasem taki dotyk znaczy więcej niż słowa i z powodzeniem może je zastąpić.
Badania prowadzone na dzieciach wychowywanych w domach dziecka, gdzie siłą rzeczy niewiele jest czasu na indywidualny, serdeczny, fizyczny kontakt opiekuna z małym dzieckiem, potwierdzają, że dzieci te mają gorsze parametry rozwojowe i poznawcze. Czyli nie tylko gorzej rosną, przybierają na wadze, ale też gorzej się uczą, mają większe trudności z koncentracją i zapamiętywaniem, a także obserwuje się u nich spore deficyty emocjonalne. Podobnie pewne trudności i odstępstwa od normy można zaobserwować u wcześniaków, które przebywając w inkubatorach z powodu powikłań medycznych, we wczesnym etapie życia pozbawiane są troskliwego dotyku matki.
Nie każdy dotyk będzie wpływał na rozwój tej pożądanej więzi i relacji. Dotyk pełen niecierpliwości, medyczny, zadaniowy, którego celem jest tylko zrealizowanie podstawowych potrzeb dziecka, czy zadbanie o higienę, może wywołać zgeneralizowaną reakcję oporu dziecka na dotyk.
Zatem zadaniem rodziców jest świadome stosowanie dotyku wyrażającego miłość, ciepło, dającego poczucie bezpieczeństwa, cierpliwego i delikatnego. Ważne jest, aby dotyku używać świadomie i jak najczęściej. Musimy wiedzieć, że to nie tylko noszenie na rękach i przytulanie. Wykorzystujmy tę nieocenioną moc dotyku w trakcie wykonywania codziennych czynności związanych z pielęgnacją dziecka. Kąpiele, przewijanie, karmienie. To właśnie w tych momentach możemy wzmocnić więź poprzez poświecenie czasu na troskliwy i czuły dotyk.
