Wiosna to dla wielu najpiękniejsza pora roku. Budząca się do życia przyroda sprawia, że naprawdę chce się żyć. Jednak dla wielu osób czas wiosny kojarzy się bardziej z katarem i łzawieniem oczu, niż z kwitnącą roślinnością, która jest źródłem nieustających dolegliwości.
Co może pomóc alergikom przeżyć okresy pylenia? Kiedy są oni najbardziej narażeni na dolegliwości? Poznaj dekalog alergika.
Kiedy chorujemy?
Wraz z wiosną rozpoczyna się sezon pylenia roślin. Pyłki roznoszone przez wiatr powodują u osób na nie uczulonych sezonowy nieżyt nosa, czyli tzw. katar sienny lub inaczej pyłkowicę, gorączkę sienną. Dolegliwość ta polega na alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa i charakteryzuje się m. in. napadowym kichaniem, obfitą wydzieliną z nosa, łzawieniem, przekrwieniem oraz obrzękiem śluzówek nosa i gardła, obrzękiem powiek, a nawet czasowym uczuciem depresji i rozbicia.
Pojawianie się objawów alergii jest ściśle związane z sezonowością pylenia roślin – trwa od dwóch do sześciu tygodni. Wraz z zaniknięciem danych pyłków znikają zupełnie objawy alergii, by pojawić się dokładnie za rok, o tej samej porze. I warto zaznaczyć, że nie tylko wiosna przysparza alergikom niemałych problemów. W Polsce można bowiem wyróżnić aż trzy sezony alergii związanych z występowaniem określonych pyłków roślinnych. Pierwszym z nich jest okres wczesnowiosenny, od połowy lutego do maja. Wtedy najwięcej w powietrzu jest pyłków drzew liściastych. Od końca maja do połowy lipca, a więc w okresie wczesnoletnim, życie uprzykrzają pyłki traw, uważane za najbardziej uczulające i powodujące najsilniejsze objawy. Pyłki chwastów natomiast unoszą się w okresie późnoletnim, od końca maja do połowy lipca.
